Robin is geboren op 8 maart 1992 en hij is overleden op 18 april 2003.   

Robin was een lieve hond die heel veel dingen begreep en snapte wat je bedoelde. Later moest hij hier op een poepveldje zijn behoefte doen dat snapte hij heel snel en deed het dan ook alleen daar of in het vrije veld. al moest hij er soms hard voor rennen om het op tijd op de goede plek te kunnen doen. Maar als robin iets in zijn kop had was het er ook niet meer uit te krijgen dan moest het gebeuren zo als hij het wou anders dan dat lukte echt niet zo van poten stram en krijg me maar de andere kant op dan waar ik heen wil. dat deed hij niet alleen bij mij maar ook bij andere. echt zo van ik maling  aan jouw je doet maar wat ik wil en anders lukt het je echt niet.                                                                

Ik heb robin uit het asiel gehaald toen hij 5 maanden oud was hij had toen nog een andere naam namelijk Johnny maar die naam vond ik niet bij hem passen en is het Robin geworden. Jaren later heb ik hem nog wel eens geroepen met de naam Johnny maar hij keek me aan met een blik van wie is dat ken ik niet.

De eerste 4,5  jaar heb ik met hem in een flat gewoond maar daar werd hij erg gefrustreerd van en ik ook wel een beetje we hadden beide behoefte aan wat ruimte en toen zijn we naar een klein huisje verhuisd met een enorme grote tuin dat was voor robin het paradijs een eigen tuin als het maar een beetje mooi weer was dan was robin ook in de tuin te vinden

Toen we hier net woonden was mijn moeder hier een keer en de achterdeur stond open en hij kwam mijn moeder echt halen van kom nou mee toen ze eenmaal buiten was rende hij in de tuin rond van zie je wel dit is nu mijn tuin. 

Robin heeft 6 jaar hier gewoond en heeft erg van de tuin genoten ook al had hij binnen minder ruimte maar dat maakte hem ook niet zo heel veel uit . Als Robin in de tuin was zat hij altijd op het zelfde plekje naar de tuinen van mijn buren te staren en hij hoopte dan dat ze naar buiten kwamen en dat ze wat lekkers voor hem hadden wat dan ook wel zo was. En als zij hem niet zagen dan zorgde robin er zelf wel voor dat ze hem wel zagen door heel hard te gaan blaffen zo van ik ben hier hoor zie je me niet en je vergeet me toch niet .