De maanden na het overlijden van Robin waren erg moeilijk . IK hoefde niets meer en het was heel stil in huis ben een hele tijd de weg echt een beetje kwijt geweest maar naar een tijdje ging ik toch weer op de internet site van de dierenasiels kijken maar helaas kon ik daar niets vinden aan een leuke jonge hond liefst een pup. maar daar stonden op de site van de dierenasiels alleen maar oudere honden en die wou ik dus niet. Op een gegeven moment kwam ik op de site van pawsholland en daar hadden ze dus wel pups. Pawsholland is een organisatie die voor de straathonden uit spanje , Roemenië   hier een thuis  voor probeert te zoeken.

En daar was dus de foto van picalo een pup van 6 maanden. hij kwam uit Spanje en was samen met zijn broers en zus en hun moeder perla gevonden toen ze 6 weken oud waren in een leeg verlaten woonhuis waar geen eten en drinken was

    Hij was echt zo als ik in gedachten had voor de hond die ik graag zou willen hebben , niet zo groot en kortharig en hij leerde ook nog eens heel erg makkelijk. maar er was een probleem ik was er nog niet helemaal aan  een andere hond toe. Ik bleef wel op de site van de dierenasiels kijken maar aldoor niets en iedere keer dat ik op de site van pawsholland kwam keek picalo me nog steeds aan  zo van ik wacht op jouw hoor. Toen hij er na een aantal weken nog steeds op stond ben ik martin (die met mijn vriendin ankie caspers is getrouwd en hij is paranormaal begaafd en heeft me al vaker goed geholpen ook met robin des tijds) gaan bellen.  Volgens hem was picalo  helemaal mijn hondje en toen ben ik Rita Rebel van pawsholland maar gaan bellen dat lukte eerst niet maar na 3 dagen proberen had ik haar te pakken heb een hele tijd met haar zitten praten na een uurtje was hij van mij. ze heeft hem van de site gehaald. hij kon eerst mee komen met het transport op  11 Oktober 2003 maar dat kon niet want ik zou die dag op vakantie naar mallorca gaan. Ik heb toen met rita afgesproken dat zij hem mee zou nemen als zij terug zou komen van haar vakantie in spanje ze zou dan nog een aantal honden mee nemen en dat zou op 8 november worden en ik moest hem in Dusseldorf op het vliegveld ophalen.

Na 2 heerlijke weken op het prachtige mallorca te zijn geweest en toen moest ik nog wachten dat rita terug was van vakantie was het op 8 november eindelijk zo ver dat we picalo op moesten gaan halen. Marjolein van der kruif is met me mee gegaan door haar was ik ook op de site van pawsholland gekomen en door haar hond pascal en dat die gek op robin was ben ik bevriend met haar geraakt . Het was best spannend want hoe zag hij er uit in werkelijkheid en zou hem klikken tussen hem en mij.

Een heel eind voor de luchthaven kwamen we in een hele lange file te recht en kwamen daardoor dus veelste laat op de luchthaven aan.Wij zoeken en konden ze ook eerst niet vinden maar na even zoeken vonden we ze eindelijk. Meteen gaan kijken naar picalo die zat nog in zijn bench  en hij was nog mooier op de foto in werkelijkheid. Hij lag er echt zo van ik lijdt in stilte maar je zal me niet horen hoor. Marie-Jose was er ook nog niet dat kwam ook door die file. Maar die kwam ook iets later aan dat was ook de rede dat we ze niet gevonden hebben want zij zou ons ook opvangen daar.

Na een tijdje mocht picalo uit zijn bench en meteen ging ook zijn staart om hoog. zijn vacht was heel erg zacht en hij was dus echt veel mooier als op de foto.

Die andere grote hond mocht er ook uit maar ze maakte een fout ze haalde de bovendeksel eraf en toen was hij dus zijn bescherming kwijt en voelde zich aangevallen en hij heeft marie-jose en een van de 2 vrouwen voor wie hij was gebeten en hij dreigde er van door te gaan maar dat hebben we kunnen voorkomen. want achter een paniekerige hond aan gaan hadden we dus geen zin. Hij had in spanje een paar nare ervaringen gehad was geslagen en zo. De man van rita vertelde dat ze vaak  bang zijn voor mannen omdat zij de gene zijn die de honden ook mishandelen. erg maar helaas wel waar. We hebben hem toen maar in de bench gedaan waar picalo in heeft gezeten en zo hebben ze hem ook mee naar huis genomen later hoorde ik van rita dat het niet goed is gegaan omdat hij ook naar mensen op straat begon te happen. Hij is een paar maanden later weer terug naar spanje gegaan toen ze weer een transport voor nieuwe honden gingen halen. hij is nu weer bij Duitsers waar hij voor die tijd ook woonde voor hij naar Nederland kwam rita hoopt er nu op dat hij daar ook blijft.

Wij zijn toen ook met ze mee gelopen toen ze weg gingen met die hond hij heten teddy geloof ik. We kwamen toen bij een schuifdeur en picalo raakte helemaal in paniek. Ik heb hem toen maar op getild en hem later  weer neer gezet maar bij de lift ging het weer fout weer helemaal in paniek hem op gepakt en hem zo mee de lift in genomen. De auto's die daar reden vond hij ook heel eng. Toen we bij de auto kwamen hebben we hem er ingezet en ik ben achterin bij hem gaan zitten hij kroop snel bij me op schoot met zijn snuit tegen het raam gedrukt  en zo is hij aldoor blijven zitten. We wouden ergens wat gaan eten bij een snackbar in Duitsland  maar toen picalo de auto uit was raakte hij weer in paniek toen marjolein de deur van die snackbar open deed hem weer op gepakt en in de auto gezet en ben bij hem gebleven marjolein is patat gaan halen wat we onderweg hebben opgeten.

Daarna hebben we nog bij een bos hem even aan de lijn uitgelaten. dat vond hij wel leuk. daarna de weg naar huis verder voort gezet.

Toen we eenmaal thuis waren en ik op de bank ging zitten kroop picalo helemaal tegen me aan. Marjolein is naar haar eigen huis gegaan ze kwam later terug met pascal haar eigen hond maar dat ging toen ook echt even niet goed heel veel later zijn ze de beste maatjes geworden.

We zijn nu een aantal maanden verder en picalo is nu een heel zelf verzekerd hondje geworden. Opengaande deuren en zo is geen enkel probleem meer voor hem. Pascal is een soort moederfiguur voor picalo geworden.